
We wonen alweer bijna een jaar hier in Oostenrijk, maar ik heb blijkbaar nog nooit geschreven over mijn werkzaamheden als skilerares. Tijd om daar eens aan te beginnen!
Toen we besloten om naar Oostenrijk te emigreren, had ik aanvankelijk een heel ander toekomstbeeld voor ogen. Mijn plan was om mijn werk als front-end developer bij mijn Nederlandse werkgever voort te zetten. Een kantoorbaan op afstand, vanuit ons nieuwe appartement in Zams, klonk ideaal. Mijn manager zag het zitten, maar helaas stak HR er een stokje voor. Eerdere ervaringen met werknemers die naar het buitenland verhuisden, waren niet bepaald succesvol geweest, en ze wilden het risico niet opnieuw nemen.
Toen was het tijd om na te denken: zoek ik een nieuwe baan als front-end developer in Oostenrijk, of was het tijd om eindelijk mijn droom na te jagen en skilerares te worden? Ik twijfelde een beetje, ik wist niet zeker of mijn knie het aan zou kunnen na de operatie, en of we het financieel zouden redden. Uiteindelijk besloot ik er toch voor te gaan, het was een te mooie kans om niet te grijpen.
Inhoud van dit artikel
De eerste stappen: de NSI in Nederland
De opleiding tot skileraar begint met de Anwärter. Deze bestaat uit twee delen, en ik besloot de eerste helft – de National Ski Instructor (NSI) – in Nederland te volgen. Dit deed ik in oktober 2023, bij Snowsports Academy in SnowWorld Zoetermeer, om samen met een groep enthousiaste medecursisten mijn eerste stap richting het skilerarenvak te zetten.
Die week stond volledig in het teken van techniek, didactiek en vooral heel veel oefenen. Van bochten maken tot het uitleggen hoe je een “pizzapunt” maakt aan beginners: alles kwam voorbij. Het was pittig, maar ook ontzettend leuk. Ik behaalde de eerste helft met succes en schreef daar al eerder over in mijn blog Skiles geven: de eerste helft is binnen!

De zoektocht naar een skischool
Iets wat ik ook leerde tijdens de NSI-opleiding, is dat je eigenlijk nu al op zoek moest gaan naar een skischool als je deze winter nog als skileraar wilde gaan werken. Sterker nog, het was inmiddels eind oktober, en eigenlijk is dat al laat. Daarom ging ik direct op zoek.
In Zams zelf waren er helaas geen opties, maar ik besloot mijn zoekgebied uit te breiden. Zo kwam ik terecht bij Skischule See, in het Paznauntal. Het was precies wat ik zocht: dichtbij genoeg om met het openbaar vervoer te reizen en een gezellig, familievriendelijk skigebied waar lesgeven leuk en toegankelijk is. Skischule See nam me aan, ondanks dat ik mijn volledige Anwärter-diploma nog niet had gehaald.
De tweede helft: de Anwärter in Oostenrijk
In januari 2024 reisde ik af naar Zell am See voor de tweede helft van de opleiding. Een intensieve week die ons volledig voorbereidde op het lesgeven in de Alpen.
Elke dag begon met lessen op de piste van 8:30 tot 15:00 uur. We oefenden niet alleen onze eigen techniek, maar leerden ook hoe je verschillende doelgroepen het beste les kunt geven. Na een korte pauze gingen we terug naar ons hotel in Bruck an der Großglocknerstraße, waar om 16:30 uur de theorielessen begonnen. Ook ’s avonds waren we vaak nog bezig met opdrachten of extra theorielessen. Het was een pittig programma, maar ontzettend leerzaam en interessant.
Aan het einde van de week stonden de examens gepland: zowel theorie als praktijk. Dankzij de intensieve voorbereiding slaagde ik met vlag en wimpel. En daar was het dan: mijn volledige Anwärter-diploma!
Mijn nieuwe baan: Skischule See
Na het behalen van mijn diploma kon ik eindelijk aan de slag bij Skischule See. Begin februari 2024 startte ik met mijn eerste lessen. Spannend? Zeker weten! Maar dankzij de ondersteuning van mijn lieve man en collega’s voelde ik me al snel op mijn gemak.
Skischule See bleek de perfecte plek om mijn carrière als skilerares te beginnen. Het is een kleiner, familievriendelijk gebied, waar beginners en gezinnen zich op hun gemak voelen. Precies de doelgroep waar ik het meest plezier uit haal tijdens het lesgeven. En laten we eerlijk zijn: de kans om kinderen kwijt te raken is gewoon minder groot in zo’n klein gebiedje.

Een droom die uitkwam
Het afgelopen jaar heeft mijn leven een totaal andere wending gekregen. Van front-end developer naar skilerares: het is een reis waar ik alleen maar van kon dromen, en waar ik enorm dankbaar voor ben.
Het was spannend om mijn carrière volledig om te gooien, maar deze keuze heeft me zoveel gebracht. Werken in de bergen, lesgeven aan enthousiaste leerlingen en deel uitmaken van een geweldige skischool: het is alles wat ik had gehoopt en meer.
Natuurlijk was het niet altijd makkelijk: de opleiding was best pittig, en mijn eerste lessen gaven me soms het gevoel dat ik volledig in het diepe werd gegooid. Maar met hulp van lieve collega’s, mijn eigen doorzettingsvermogen, steun van Peter en vooral heel veel plezier op de piste, is het gelukt.
En of ik mijn oude kantoorbaan mis? Geen seconde. (Sorry lieve ex-collega’s 😉)
Mocht je ooit twijfelen om zo’n grote stap te zetten, bedenk dan dat verandering vaak de beste kans biedt om je dromen waar te maken. Voor mij betekende het een leven in de bergen – en ik kan niet wachten op wat de toekomst nog meer brengt.
Meer lezen over onze emigratie
We zijn naar Oostenrijk geëmigreerd! Dat was natuurlijk niet in een weekje geregeld. Regelmatig probeer ik een blog te publiceren over onze voortgang, de dingen waar we tegen aanlopen en natuurlijk alles wat wel goed gaat. Lees je mee?
- Onze emigratieplannen naar Oostenrijk
- De voorbereiding op onze emigratie
- Op naar Oostenrijk voor woningbezichtigingen!
- Een weekendje Oostenrijk
- Een stressvolle week, het huis verkoopklaar maken
- Huurcontract, werkregelingen, huis in de verkoop en een verhuizing regelen
- Het huis is verkocht en meer duidelijkheid over onze banen
- Skiles geven: de eerste helft is binnen!
- Een nieuwe baan als skilerares en veel geregel
- Het is bijna zo ver!
- Hoera! We hebben de sleutel!
- De verhuizing naar Oostenrijk
- Een goed einde van 2023: Ciao, Nederland!
- De 6 meestgestelde vragen omtrent onze emigratie
- Hoe ik skilerares werd in Oostenrijk: van emigreren tot een compleet andere baan
- Een jaar in Oostenrijk: van emigratie tot skilerarenavonturen en zomerbanen
- 10 Dingen die ik niet mis aan Nederland
Comments