Het is stil in Saalbach. Bijna alles is al dicht. Een enkel restaurantje is nog open, en hier en daar ontvangt een hotel nog gasten. Maar de normaal oh-zo-drukke hoofdstraat is uitgestorven. Het is het paasweekend in 2022, 15 tot en met 18 april, het laatste weekend dat de pistes in Saalbach-Hinterglemm-Leogang-Fieberbrunn nog open zijn. Maar er is bijna niemand meer. 

Wij verblijven in een van de weinige hotels die nog open zijn, het JUFA Alpenhotel Saalbach, vlakbij de Schattberg X-press-lift. Met ons nog een handjevol andere gasten. Op zoek naar de laatste pistekilometers, om het seizoen 2021-2022 af te sluiten. Met het aantal mensen wat hier nu nog verblijft, ga je je bijna afvragen of het nog wel de moeite waard is. Maar ik kan je vast verklappen: dat is het zéker. 

Goede Vrijdag: De eerste kilometers in Kaprun

Het is Goede Vrijdag, vroeg in de ochtend, als we aankomen bij ons hotel in Saalbach. We halen alvast de skipassen op en besluiten dan naar Kaprun te rijden. Het is redelijk warm en dik bewolkt, en er hangt regen in de lucht. Kaprun heeft een gletsjer, en we hopen dat het hoger gelegen beter weer is. 

Op weg naar boven zitten we met een wat ouder Engels stel in de lift. Ze vertellen ons dat ze de afgelopen week in Saalbach-Hinterglemm zijn geweest, maar dat de pistes er waardeloos bij lagen. Ja, hier in Kaprun was het echt een stuk beter. Op dat moment zijn we blij dat we ervoor gekozen hebben naar Kaprun te gaan. 

Helaas was onze belevenis in Kaprun niet al te best. Kan dat skigebied ook niets aan doen natuurlijk, maar het was er erg druk, lange rijen bij de liften, en ook nog eens slecht weer. Dikke bewolking (hoog bovenin complete whiteouts) en zelfs regen. Ik had flashbacks naar Winterberg. Als dit het hele weekend zo zou zijn… Aan de andere kant: ik kon skiën, ik was in de bergen, wat wil een mens nog meer. 

Halverwege de middag besloten we dat het mooi geweest was (het ging steeds harder regenen) en gingen we terug naar het dal. Daar scheen uiteraard de zon. We reden terug naar ons hotel in Saalbach en checkten in in onze kamer. We maakten nog een kleine wandeling (door de regen) door de lege hoofdstraat, en hoopten vooral dat de rest van het weekend mooi zou zijn. 

Zaterdag: Toch maar in Saalbach-Hinterglemm

Geheel tegen het advies van het Engelse stel in, besloten we lekker in Saalbach te blijven. We zouden zelf wel eens even zien hoe slecht het hier werkelijk is. Maar terwijl we in de lift omhoog zitten, kregen we al direct te maken met hetzelfde weer als in Kaprun: dikke bewolking, een complete whiteout en geen idee meer waar je nou precies bent. 

We proberen voorzichtig beneden te komen over de rode en zwarte piste naar het dal. Wat best lastig is als je ergens voor het eerst bent en geen idee hebt hoe de piste loopt. Gelukkig was het zicht onder de 1700 meter wel goed, en bleken de pistes er toch een stuk beter bij te liggen dan verwacht. Het skiën ging eigenlijk best heel goed. We besluiten een tochtje richting Hinterglemm in te zetten. Beste besluit van de dag, want ondanks dat je op de toppen weinig zag, lagen de pistes er goed bij, waren veel pistes op de noordhellingen nog open, en was het vooral erg rustig. 

De rest van de dag spenderen we, ondanks de bewolking, in Hinterglemm. Na de lunch gaan we rustig terug richting Saalbach. De dalafdaling richting Vorderglemm blijkt ook nog open te zijn. Onderaan eindigen we onze dag en pakken we de skibus terug naar Saalbach. Ondanks de bewolking, slecht zicht en hier en daar een spatje regen, was het toch een prima dag. 

Zondag: Kaiserwetter en verse sneeuw

We worden wakker met zon. Heerlijk! Stiekem hoop je hier toch op. Na het ontbijt gaan we gelijk op weg naar de lift. We hadden gister gezien dat in Vorderglemm de lift op de zuidhelling (Schönleitenbahn) gewoon open was (ondanks dat ons door de reisleiding verteld was dat alles op de zuidhellingen al dicht was), dus we besluiten die kant op te gaan. 

Ik kan de rest van de dag met één woord beschrijven: genieten. Echt waar. Het zonnetje scheen, de sneeuw was fantastisch, en het mooie van alles? Er was bijna niemand. Op sommige momenten voelde je je alleen op de wereld. Alsof de piste alleen voor jou geprepareerd was. Wachten bij de skiliften bestond niet. Botsingen op de piste waren bijna onmogelijk. Ik had nog nooit zoiets meegemaakt. Waarschijnlijk zat iedereen gewoon op de gletsjer bij Kaprun.

En die pistekwaliteit? Dikke prima hoor. Sterker nog: er was die nacht nog verse sneeuw gevallen op de top. En in april moet je er nu eenmaal rekening mee houden dat de sneeuw wat sneller zacht wordt. 

Is Paasskiën een goed idee?

Laat ik beginnen met het volgende: skiën is áltijd een goed idee. Ook met Pasen. Je moet vooral anticiperen op het warmere weer. Natuurlijk hoop je op een lekker zonnetje, maar dat kun je helaas niet bijboeken. De pistedienst doet hoe dan ook z’n best om ervoor te zorgen dat de pistes in goede condities zijn. Ook al zijn het van die mooie witte banen door een groen landschap.

Sneeuw kan veel hebben, dus wees niet bang voor een regenbuitje. En wil je wat zekerder zijn van goede condities? Kies dan een zo hoog mogelijk gebied uit, het liefst met een gletsjer. Val Thorens bijvoorbeeld is elk jaar open tot begin mei. Je kunt er dan ook vanuit gaan dat de pistes daar van betere kwaliteit zijn, dan in gebieden die een stuk lager liggen. 

Een ander ding om rekening mee te houden, is dat veel hotels en restaurants al gesloten zijn. Maar wees niet getreurd, er is genoeg wat wél open is. We hebben geen enkele keer moeite gehad om een berghutje te vinden wat open was voor lunch. Het hotel boekten we met halfpension (overigens wel een aanrader, anders hadden we het hele weekend bij de pizzeria moeten eten).

Maar skiën met Pasen kan zeker. Het is lekker lang licht, de sneeuw is nog goed en in de grote gebieden is het lekker rustig. Een goede afsluiting van het seizoen! Wij weten in elk geval al wat we volgend jaar met Pasen doen 😉