Als je naar een reisblog kijkt, zou je bijna denken dat reisbloggers altijd en overal zijn. Van een cappuccino in Rome naar een hike in de Alpen en daarna een duik in de Malediven. Altijd op pad, altijd ergens anders. Maar hoe vaak reist een reisblogger nu echt? Tijd om de mythe te ontkrachten en een kijkje achter de schermen te geven! Nouja, in mijn leven dan.

Mijn reisfrequentie door de jaren heen

Toen ik nog in Nederland woonde, reisde ik voor mijn gevoel véél meer. Zeker na mijn studie, toen Peter en ik nog in Utrecht woonden en we ons eerste appartementje hadden gekocht. Dat deden we op één “grote mensen salaris” (en een beetje wat ik verdiende bij de Albert Heijn). En toen ik fulltime ging werken? Kassa! Ineens hadden we een stuk meer te besteden.

Tien keer per jaar op reis was geen uitzondering. Wintersport? Natuurlijk. Zomervakantie? Uiteraard. En tussendoor nog even een stedentripje meepakken? Waarom niet! We zagen een groot deel van Europa: van Tenerife en Les Portes du Soleil tot Berlijn, Parijs, Rome, Praag, Londen, Boedapest en nog veel meer. En nee, echt goed bezig voor het milieu waren we niet. Ik noem het maar compensatie voor het feit dat we geen kinderen willen.

Toen we naar Lisse verhuisden en onze hypotheek wat hoger werd, veranderde er iets. Niet dat we minder reisden, maar we gingen anders reizen. Korte stedentrips werden schaarser en langere vakanties naar verdere bestemmingen kregen de voorkeur. Zo stonden Dubai en New York op de planning, trouwden we en gingen we op huwelijksreis naar de Seychellen, gingen we twee keer per jaar op wintersport (één keer met z’n tweeën en één keer met vrienden), en ontdekten we dat skiën in Canada (Whistler!) absoluut de moeite waard was. Maar ook dichter bij huis maakten we mooie reizen: een roadtrip door Kroatië, actieve vakanties bij het Lago Maggiore en de bergen van Zwitserland.

Corona: de grote pauzeknop

En toen kwam Corona. Alles stopte. En als reisfanaat was dat best een flinke klap. De drang om te reizen bleef, maar de mogelijkheden waren beperkt. Af en toe lukte het nog om een tripje te maken, zoals naar de Allgäu of Texel. Maar het was anders.

En net toen de wereld weer een beetje openging, werd ik ziek. Een tumor in mijn knie zorgde ervoor dat ik geopereerd moest worden en wintersport ineens niet meer vanzelfsprekend was. Toch zochten we alternatieven: een zonvakantie naar Fuerteventura bleek onverwacht goed voor mijn herstel. Zo goed zelfs, dat ik een maand later besloot er remote te gaan werken.

En in maart? Toch weer met de vriendengroep op wintersport. De dokters hadden niet gedacht dat ik al zo snel weer kon skiën, maar ik deed het lekker toch. Dat zorgde ervoor dat we spontaan ook nog een last-minute wintersport naar Saalbach-Hinterglemm boekten met Pasen. Want ja, “een extra weekend skiën kan er ook nog wel bij” was inmiddels ons motto.

Reizen als expat: hoe is dat nu?

Uiteindelijk zette al dat nadenken over reizen en het leven me aan het denken. Ik wilde altijd al in de bergen wonen en Corona en mijn knie hebben dat proces alleen maar versneld. Dus verhuisden we in december 2023 naar Oostenrijk. Een fantastische keuze, maar het betekende ook: minder reizen.

Waarom? Simpel: minder salaris. Als je kiest voor een baan als skilerares, moet je ergens op inleveren. En hoewel we nog steeds graag op pad gaan, staat ons reisbudget nu vaker in het rood. Bovendien willen we Nederland af en toe bezoeken om vrienden en familie te zien, en dat voelt toch niet echt als vakantie.

In het afgelopen jaar zijn we dus maar één keer echt op vakantie geweest: naar Portugal. En in december keerden we terug naar het vertrouwde Val Gardena, want tja, ondanks dat we nu in een wintersportgebied wonen, blijft de vakantie in december naar Italië een must.

Hoe ziet mijn toekomst als reisblogger eruit?

Voorlopig staat er nog maar één reis op de planning, maar wel een grote: Bali! We gaan mijn broertje opzoeken, die nu een half jaar daar remote werkt. We maken gebruik van een gratis stop-over in Abu Dhabi om nog even een extra stedentripje erbij te proppen. Dus maak je klaar voor nieuwe reisverhalen, maar dan eens buiten Europa.

Reisblogger = Altijd op reis? Niet echt.

Dus, hoe vaak reist een reisblogger echt? Veel minder dan je misschien denkt. Natuurlijk heb ik de afgelopen jaren prachtige reizen gemaakt, en ik ben dankbaar dat ik daarover mag schrijven. Er zijn nog steeds vele bestemmingen waar ik nog niks over heb geschreven, dus verhalen heb ik nog genoeg. Maar tegenwoordig haal ik mijn inspiratie vooral uit mijn woonomgeving in Oostenrijk.

Voor nu blijf ik lekker schrijven over mijn avonturen in Oostenrijk en alles waar ik nog niet over heb geschreven. En als er weer een nieuwe reis aankomt? Dan neem ik je natuurlijk gewoon mee!