Volgende week begint het nieuwe seizoen alweer voor mij als skilerares. Tijd dus om nog even terug te blikken op vorig jaar! Daarom neem ik je vandaag mee op een leuke terugblik. Ontdek de leukste en gekste momenten uit mijn eerste seizoen als skilerares bij Skischule See in Oostenrijk. Ik neem je mee van begin tot einde, van hoe het begon tot de leukste momenten. En ja, ook die bizarre oudervragen en hoe de après-ski eraan toegaat.

1. Introductie: Een seizoen vol verrassingen 

Hoe goed ze je op de opleiding ook proberen voor te bereiden, het echte werk is toch altijd even wat anders. Vanaf dag één word je keihard in het diepe gegooid: “Dit is je groepje, hier geef je les, succes ermee.” Nou, daar sta je dan. Ik ben echt een kei in omgaan met onverwachte situaties (ahum), dus mijn stressniveau ging direct van nul naar honderd. 

De eerste week viel eigenlijk alles mee: ik mocht starten in Kinderland, samen met een collega die al wat langer bezig was. Lekker rustig inkomen. Maar in de tweede week? BAM! Privéles aan kinderen die al flink konden skiën. En dan dat moment in de lift waarop ik stiekem even het oefenboekje opensloeg: “Wat was die techniek ook alweer?” Tot mijn grote verrassing ging het eigenlijk hartstikke goed. Crisis averted, en ik voelde me stiekem toch een beetje een pro. 

2. De schattigste momenten met kinderen

Soms voel je je gewoon een rockster. Van die kinderen die je hebben uitgekozen als hun favoriete skileraar. Waarom? Geen idee. Maar het is bijzonder als een kind alleen maar met jou wil skiën. Het toppunt was een jongetje van bijna vier die me halverwege de week de liefde verklaarde. Schattig, maar eerlijk gezegd was ik opgelucht dat zijn ouders me niet meteen als schoondochter claimden. 

En dan zijn er die momenten dat kinderen je compleet onverwacht omarmen. Zoals die keer dat ik tijdens de pauze ineens een kindje van een ándere groep op schoot had. Dat zijn van die kleine dingen die je dag helemaal goedmaken. 

3. De gekste verzoeken van ouders 

Ouders… een fascinerend onderdeel van mijn werk. Soms vragen ze dingen waar je even van moet knipperen. Zoals: “Is twee dagen les genoeg om mijn kind zelfstandig te leren skiën?” Sure, en daarna kan hij waarschijnlijk ook nog even een Olympische medaille winnen. 

Het meest bizarre? Een stel ouders boekte een volledige dag privéles voor hun drieënhalfjarige… op hun laatste vakantiedag. Het arme kind had de hele week al niet willen skiën, maar nu moest het ineens. Eindstand: ik ging met de ouders de piste op, terwijl hun kind lekker in de sneeuw bleef spelen bij de kinderopvang. Oplossing? Ja. Logisch? Nee. 

4. Ongelukken en ongemakken met een twist

Ook skileraressen vallen wel eens. Vooral na een nachtje verse sneeuw, mijn nemesis. Maar hé, ik speel het slim: “Vandaag is het gratis valdag!” roep ik dan. Iedereen lacht, en als ik later zelf onderuitga, voelt het bijna gepland. En ja, die dump die komende week komt, daar ben ik wel een beetje bang voor.

En soms wil de groep gewoon echt niet meer luisteren. Dan is het tijd voor mijn geheime wapen: sneeuwballengevechten. Of we nu in Kinderland staan of langs de piste, niets werkt beter om kinderen weer in de flow te krijgen. Plus, het is stiekem best leuk om een sneeuwbal op je collega te mikken. 

5. Après-ski: De after-work verhalen 

Woensdagavond eind december en in februari is skishow-avond. Normaal gesproken ski ik mee als ondersteuning bij de kinderen, die met allerlei vlaggen naar beneden moeten skiën. Maar tijdens de laatste skishow was er iemand uitgevallen bij de lichtpakken, dus mocht ik een keer meedoen. Het ziet er supergaaf uit, maar mijn voorbereiding? Eén keer oefenen en hopen op het beste. In complete duisternis skiën met alleen je pak als lichtbron… niet bepaald makkelijk, maar ik heb het overleefd! Als beloning mag ik dit jaar weer meedoen.

Wat après-ski betreft, ben ik de saaie collega. Om middernacht lig ik in bed, terwijl mijn collega’s soms nog tot 04:00 uur doorgaan. De volgende dag luister ik dan met grote ogen naar hun wilde verhalen – terwijl ik mijn ogen wél open kan houden. Saai zijn heeft zo z’n voordelen, toch?

6. De momenten van trots en voldoening 

Soms zijn er van die dagen waarop alles samenkomt. Zoals een kind dat na een week ploeteren eindelijk een blauwe piste zelfstandig afgaat. Of die ouders die later nog even langskomen om te zeggen: “Wat heb jij met haar gedaan? Ze durft nu zelfs de rode piste af!” Die momenten geven me echt een enorme boost.

Het meest trots ben ik eigenlijk nog wel als aan het einde van de week, met de slalomwedstrijd, kinderen die de hele week nog niet zelfstandig hebben geskied (dat zijn vaak die hele kleintjes nog in Kinderland), ineens toch zelf door de slalom willen. Dat moment dat het ineens klikt. Zo fijn om te zien!

7. Het leukste moment van het seizoen 

Mijn absolute favoriet? De ‘Holland-week’, waarin mijn hele groep Nederlands was. In See komen doorgaans niet zo gek veel Nederlanders, en dat maakte deze week extra bijzonder. Mijn groepje was al een beetje gevorderd, dus we konden toffe tochtjes maken en alle geheime paadjes ontdekken. Het voelde bijna alsof ik met vrienden de berg opging. Als ik aan mijn eerste seizoen terugdenk, is dat waar ik het meest met een glimlach op terugkijk. 

8. Andere leuke momenten die me altijd bij zullen blijven

Werken als skileraar levert vooral een heel hoop leuke momenten en nieuwe vrienden op. Iedereen die skileraar is, is stiekem wel een beetje gek. Dat moet wel in dit vakgebied. Zet die mensen bij elkaar, en je krijgt een groot feest.

Zo deed Peter vorig jaar samen met een collega mee aan een toernooi sneeuwvolleybal, probeerde ik met een andere collega kunstjes op de ski’s (van die filmpjes die op Instagram viral gaan – mislukte overigens compleet). Collega’s knipten elkaars haren, we hadden een bbq bij ons op het balkon, en nog veel meer.

9. Waarom dit werk zo bijzonder is 

Skileraar zijn is niet alleen lesgeven; het is improviseren, lachen en genieten van de kleine dingen. Het zijn de onverwachte knuffels, de complimenten van ouders, en die stralende gezichten op de piste. Dit werk is soms chaotisch en bizar, maar vooral ontzettend dankbaar. 

Heb jij ook gekke of bijzondere ski-ervaringen? Deel ze hieronder, ik ben superbenieuwd naar jullie verhalen! 👇🏻

⛷️ Zelf ook skileraar worden? Zeker doen! Ik volgde de opleiding via Snowsports Academy en zocht daarna een skischool om na mijn emigratie te kunnen gaan werken.