Het is bijna zo ver! Bijna is het 1 december. Vrijdag krijgen we dan eindelijk de sleutel van ons appartement in Oostenrijk. Hoewel we al een tijd naar dit moment toeleven, is het op dit moment eigenlijk nog heel onwerkelijk dat het deze vrijdag al is. Ondertussen worden de stapels dozen in huis steeds hoger, zijn er steeds meer keukenkasten leeg en worden steeds meer kasten uit elkaar gehaald. Morgen gaan de katten uit logeren, en dan is het écht zo ver.

Afscheid nemen en de katten uit logeren

Peter heeft het vandaag (dinsdag) al: een afscheidslunch op werk. Ook al werkt hij volgende week ook nog gewoon, vandaag kwam gewoon beter uit. Maar aan zulke dingen merk je wel dat het einde echt nadert. Ook voor mij is het morgen zo ver: de laatste keer met het team uit eten.

Afgelopen weekend stond ook al in het teken van afscheid. Zo had ik op zaterdag mijn laatste turnwedstrijden, maar wel met groot succes: we haalden met ons Senioren C-team toch nog mooi even drie keer goud. Mooier dan dit kan ik mijn turncarrière niet afsluiten!

Op zondag gingen we nog een keer bij opa en oma langs. Hoewel dat natuurlijk geen definitief afscheid is, gaan we ze natuurlijk wel een stuk minder vaak zien, en dus was het fijn om nog een keer langs te gaan.

Morgen gaan ook de katten uit logeren. Ze gaan een maand lang naar mijn broertje, zodat ze geen last hebben van alle verhuisstress, het verplaatsen van alle spullen en de weekenden die wij er niet zijn. Vorige week zijn we al langs de dierenarts geweest voor een laatste controle, inentingen tegen hondsdolheid en een internationaal dierenpaspoort.

Vertrek richting Oostenrijk

Op donderdagochtend vertrekken we richting Zuid-Duitsland. Eerst nog even langs het ziekenhuis voor controle, maar gelukkig is dat in de ochtend en ligt het toch op de route. We rijden door naar Oy-Mittelberg en slapen daar, zodat we vrijdagochtend alleen nog maar de Fernpas over hoeven rijden.

We hebben de gang al vol gestapeld met alle spullen die we dit weekend mee willen nemen. Ik hoop maar dat het in de auto gaat passen, maar dat zien we donderdagochtend wel. Gelukkig hebben we een dakkoffer, zodat ook de ski’s al gelijk meekunnen.

De planning voor vrijdag

Vrijdag wordt een drukke dag. We beginnen de dag uiteraard met de sleuteloverdracht. Die staat voor nu nog op 10 uur gepland, maar gaan we proberen nog even naar 9 uur te verplaatsen. Dat geeft ons wat meer tijd om daarna nog bij het gemeentehuis langs te lopen om direct de inschrijving te kunnen regelen.

Om 13:00 uur hebben we een afspraak voor het regelen van de zorgverzekering voor mij. Dat gaat in Oostenrijk namelijk via je werkgever, en aangezien Peter vanaf 1 januari gewoon een baan heeft, kan ik op zijn verzekering mee. Dat moet je echter wel aangeven, en daarvoor moet je weer een afspraak op kantoor maken. Hopelijk kan het vrijdag allemaal gelijk geregeld worden, en anders hebben we nog een maand om uit te zoeken wat we nog missen.

Daarna is het gelukkig klaar met afspraken, maar moeten we natuurlijk ook het appartement nog schoonmaken en de auto uitruimen. Boodschappen doen, koken, en de spullen voor zaterdag klaarzetten.

Tijd voor ontspanning

Op zaterdag is het gelukkig tijd voor ontspanning. Of toch inspanning, het is maar hoe je het ziet. Zaterdag gaan we naar Ischgl om te skiën! First things first uiteraard, en wintersport staat hier toch hoog op het prioriteitenlijstje. Plus laten we eerlijk zijn: zoveel hebben we verder ook niet te doen, want je kan maar beperkt spullen meenemen met de auto natuurlijk.

Stiekem heb ik ook nog een andere reden, want afgelopen vrijdag kocht ik toch nog op de valreep in Nederland nieuwe skischoenen. Die moeten natuurlijk ook uitgeprobeerd worden.

Zondag en de rest van de week

Op zondag rijden we terug naar Nederland. Maandag moeten we helaas gewoon weer werken. Twee dagen nog dan, want woensdag zijn we vrij om de laatste spullen verhuisklaar te maken. Bureaus en werkplekken af te breken, tafels en stoelen uit elkaar te halen, etc.

Ook gaan we woensdag nog even langs de tandarts. Controle hoeft eigenlijk in januari pas weer, maar het deze maand nog in Nederland doen geeft net wat meer tijd om in Oostenrijk in alle rust een nieuwe tandarts te zoeken.

We hebben er in elk geval heel veel zin in, maar het zijn ook spannende en drukke tijden!