Vorig jaar reed ik nog iedere dag op en neer van Zams naar Fiss. Op papier maar een half uur, maar in de praktijk een weg vol haarspeldbochten, trage toeristen en auto’s die in de eerste versnelling naar boven ploegen alsof ze een Alpenpas moesten overwinnen. Om over alle vrachtwagens nog maar te zwijgen. Niet ideaal dus. Helemaal niet als je na een lange werkdag nog gezellig wilde mee borrelen met collega’s. Dan kon ik maximaal één Aperol drinken, want ik moest nog rijden. En laat maken? Dat zat er ook niet in.

Soms sliep ik bij een collega die een extra bed had, wat echt lief was. Maar eerlijk is eerlijk: ik voelde me toch altijd een beetje bezwaard. Zij moest de volgende dag toch ook weer werken en ik ken het van mezelf: iedereen heeft z’n eigen plekje nodig. Dit jaar is het anders. Doordeweeks woon ik in het Team Resort in Fiss, in het gebouw van Schlosshotel Fiss, samen met collega’s van het hotel. Vandaag neem ik je mee in mijn ervaringen, hoe het is om hier te wonen.

Eenpersoonskamer met uitzicht (en balkonlampjes)

Ik bof, want ik heb een eenpersoonskamer! Dat is geen garantie hier, dus ik prijs mezelf gelukkig. Mijn kamer ligt ook nog eens op de bovenste verdieping, helemaal aan het einde van de gang. Rust gegarandeerd. Geen bovenburen, nauwelijks zijburen – heerlijk.

Om mijn kamer wat gezelliger te maken heb ik plantjes, een paar foto’s van thuis en sfeervolle balkonlampjes meegenomen. Ook staat er een grote kaars buiten, zodat ik op mooie zomeravonden lekker buiten kan zitten. Klein geluk, grote impact.

Je eigen badkamer én werkplek

Mijn kamer in het Team Resort Fiss heeft een eigen badkamer, die ik dus met niemand hoef te delen. Dat is fijn, zeker in een gebouw waar je met veel mensen woont. Er is meer dan genoeg opbergruimte met grote kasten, én ik heb een bureau waar ik aan kan werken (of in de praktijk: blogjes kan typen). Er staat zelfs een tv met een paar Nederlandse zenders. Maar eerlijk? Ik hang er liever een HDMI-kabel aan zodat ik ‘s avonds lekker series kan kijken vanaf mijn laptop.

Samen koken, of gewoon lekker in het hotel eten

De keuken deel ik met de kamer naast me. Daar slapen twee meiden die ook bij de Kids Club werken (maar alleen in het hoogseizoen). In het hoogseizoen is het er dus extra gezellig, en daarbuiten heb ik de keuken meestal voor mezelf. Niet dat ik er dagelijks sta te koken trouwens, want we mogen gewoon drie keer per dag in het hotel eten. Ook op vrije dagen. Dat is niet alleen luxe, het maakt het leven hier ook een stuk makkelijker (en goedkoper).

Een toplocatie voor vrije dagen

Wat dit verblijf nóg beter maakt? De ligging. Het Team Resort Fiss ligt pal aan de Waldbahn, een gondel die je zo de berg op brengt. In je vrije tijd kun je dus letterlijk vanaf de voordeur gaan wandelen, fietsen of hardlopen. Ideaal als je net als ik graag naar buiten gaat na een drukke werkdag of op je vrije dag even lekker de natuur in wilt. Geen auto nodig, geen planning, gewoon schoenen aan en gaan.

Toch wat nadelen aan Team Resort Fiss

Zijn er dan ook nadelen? Ja hoor. Om te beginnen: de gehorigheid. Je hoort af en toe best wat van de gang of van de buren. Gelukkig zitten de drukste mensen aan de andere kant van de verdieping, dus veel overlast heb ik niet. Slechts één keer (tot nu toe…) moest ik vriendelijk vragen of het feestje om half één ’s nachts misschien iets zachter kon. Dat is best laat als je je bedenkt dat we vanaf 22:00 stilteregels hebben. Het verzoek werd trouwens keurig opgelost, wat volgens mijn andere collega’s geen gegeven is. Soms zijn mensen simpelweg te dronken om er wat van te vinden.

Daarnaast zijn ze op dit moment druk bezig met de bouw van een nieuwe parkeergarage bij de Waldbahn. En laat die nou nét pal voor de deur van het Team Resort Fiss liggen. De bouwvakkers beginnen vrolijk om 7:00 uur ’s ochtends, wat dus betekent dat ik tegenwoordig met de ramen dicht slaap. Anders is het echt te veel lawaai. Gelukkig kan ik ’s avonds nog even lekker doorluchten voor het slapengaan, dus dat maakt veel goed.

Geen reistijd, wel meer rust

Het grootste voordeel? Geen reistijd. Geen bochten, geen files, geen gedoe. Als mijn werkdag voorbij is, ben ik binnen vijf minuten thuis. En als ik ’s avonds even zin heb om met collega’s iets te doen, kan ik dat gewoon doen. Zonder op de klok te hoeven kijken. Het is rustgevend én gezellig. En ergens voelt het ook een beetje als een schoolkamp voor volwassenen, of op kamers wonen toen ik nog studeerde. Wel met een eigen kamer, beter eten en af en toe ook gewoon tijd voor jezelf.

Benieuwd hoe het is om bij Schlosshotel Fiss te werken?

Lees ook mijn blog over een werkdag in de Kids Club of hoe mijn zomer begon met de overstap van skilerares naar kinderanimatie. We zoeken trouwens ook nog collega’s! Je leest er meer over op de website van SHF Crew.